مباني نظري تربيت معنوي

پس از پرداخت، لينك دانلود فايل براي شما نشان داده مي شود

پرداخت و دانلود

پيشينه تحقيق و مباني نظري تربيت معنوي 

در 35صفحه ورد قابل ويرايش با فرمت doc

توضيحات: فصل دوم پايان نامه كارشناسي ارشد (پيشينه و مباني نظري پژوهش)

همراه با منبع نويسي درون متني به شيوه APA جهت استفاده فصل دو پايان نامه

توضيحات نظري كامل در مورد متغير

پيشينه داخلي و خارجي در مورد متغير مربوطه و متغيرهاي مشابه

رفرنس نويسي و پاورقي دقيق و مناسب

منبع : انگليسي و فارسي دارد (به شيوه APA)

نوع فايل: WORD و قابل ويرايش با فرمت docx

قسمتي از متن مباني نظري و پيشينه

 در فرهنگ فارسي معين واژه تربيت را اين گونه تعريف شده است:

(تَ يَ) [ ع . تربية ] (مص م .) 1 - پروردن . 2 - ادب و اخلاق را به كسي آموختن . ؛ ~بدني سازماني كه برنامه ريزي و اجراي امور ورزشي را بر عهده دارد. ؛ ~معلم مركزي كه دانشجويان را براي تدريس در مدارس يا دانشگاه ها آموزش مي دهد، (معين ،1363)

و همچنين در فرهنگ فارسي دهخدا تربيت چنين تعريف شده است:[ تربيت . [ ت[SP]َ ] (ع مص ) پروردن . (منتهي الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از المنجد): چون بقدرت بيچون ترتيب تربيَت و تربيت و تزتيت عالم امكان بدرجه  رابع رسند. (دره  نادره چ شهيدي ص 12). || دست نرم بر انزلي بچه زدن تا بخواب رود. (منتهي الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد).]

2-2-2ريشه يابي معناي لغوي تربيت

   واژه «تربيت» از ريشه «ربو» و از باب تفعيل است؛  چرا كه كلمه ناقص، هنگامي كه به باب تفعيل برده مي شود ، مصدر آنها بر وزن تفعله مي شود . مانند : تربيه ، تزكيه ، تحليه و …(طباطبايي،1379،ص171)بنا براين، در اين ريشه به نوعي مي توان معناي  زيادت و رشد را يافت و در موارد مختلف استعمال خود نيز اين معنا را دارد .

عرب زبانان به تپه « رَبوَه» مي گويند ، چرا كه نسبت به سطح زمين برآمده تر است ، نفس زدن را «ربو» مي گويند چرا كه به هنگام نفس كشيدن سينه برآمده مي شود و نيز « ربا » را بدين نام نهاده اند از آن روي كه بر مال، افزوده مي شود . (فارس ، ص483)جداي از ريشه يابي واژه تربيت، لازم است مطلبي كوتاه در مورد واژگان «تربيت»‌ نيز گفته شود . تربيت از باب تفعيل بوده است و تفعيل در علم صرف داراي معاني : تعديه ، تكثير ، سلب ،‌تدريج ، ضد معناي باب افعال و نيز معناي ثلاثي مجرد گفته شده است . (طباطبايي،1379،ص171)

به نظر مي آيد در مورد تربيت ومعناي اين باب كه وقتي به اين واژه، هنگامي كه در باب تفعيل به كار برده مي شود همان معناي تعديه و يا به احتمال بيشتر، در معناي تكثير باشد .دليل بر معناي تعديه آن است كه اولاً معناي غالبي اين باب است و نيز «ربو» خود معناي لازمي را درخود جاي داده است و از آن رو كه تربيت يك امري است كه مقابلي به عنوان متربي دارد و در مورد غير صورت مي گيرد، اين معنا از تمامي معناهاي مقابل متناسب تر است. (باقري ،1390 ، ص52)

 2-2-3- معناي اصطلاحي تربيت

ديدگاه‌هاي متعدد و متفاوتي راجع به معناي اصطلاحي تربيت از سوي انديشمندان علوم تربيتي، وجود دارد كه به برخي آنها اشاره مي‌گردد

.1. تربيت محصول مراقبتي است كه از نشو و نماي آدمي‌زاد در جريان رشد وي يعني سير به سوي كمال، به عمل مي‌آيد. تربيت عمل عمدي فردي رشيد است كه مي‌خواهد رشد را در فردي كه فاقد ولي قابل آن است تسهيل كند. تربيت سرپرستي جريان رشد يعني اتخاذ تدابير مقتضي جهت ساختن شرايط مساعد براي رشد است(بهشتي ، 1387)

2. پرورش (تربيت) به جريان يا فرايندي منظم و مستمر گفته مي‌شود كه هدف آن هدايت و رشد جسماني و رواني، يا به طور كلي هدايت رشد همه جانبه شخصيت پرورش يا بندگان در جهت كسب و درك معارف بشري و هنجارهاي مورد پذيرش جامعه و نيز كمك به شكوفا شدن استعدادهاي آنان است. (گروه نويسندگان،1384، ص 166)

3. تربيت عبارت است از رفع موانع و ايجاد مقتضيات براي آنكه استعدادهاي انسان در جهت كمال مطلق شكوفا شود.(دلشاد تهراني،1380)

4. تربيت عبارت است از پرورش دادن، استعدادهاي دروني‌ كه بالقوه در يك شئ موجود است و بر اثر تربيت آن تواني‌ها را به فعليت در آوردن و پروردن مي‌باشد.

5. تربيت عبارت است از فعاليتي هدف‌مند و دو سويه ميان مربي و متربي به منظور كمك به متربي در راستاي تحقق بخشيدن به قابليت‌هاي وي و پرورش شخصيت او در جنبه‌هاي گوناگون فردي، اجتماعي، جسمي؛ عاطفي؛ اخلاقي؛ عقلاني و... (گروه نويسندگان،1384، ص 167)

بنابراين از تعاريف موجود، چنين مي‌توان نتيجه گرفت كه هدف از تربيت باروري و شكوفاسازي توانمندي‌هاي بالقوة و پرورش دادن استعداد ‌هاي نهفته‌ي افراد است كه بر اثر  تمرين و ممارست مستمر از سوي متربي و جهت دادن و كنترل هدف از سوي مربي، اين مهم به فعليت تبديل مي‌گردد.

2-2-4- ديدگاههاي انديشمندان در باب تربيت

     در باب تربيت نظريات و ديدگا هاي گوناگوني قرار گرفته كه  هريك آن را بطور جداگانه بحث كرده اند،علت قرار دادن اين دسته بندي به صورت مجزا اين بوده كه در نزد قدما، مي توان مواردي را يافت كه در تعريف و نيز كارآيي اخلاق و تربيت خلط شده است و اين تعاريف بدين دليل بيان شده است كه نگاه قدما به امر تربيت مورد غفلت قرار نگيرد.افلاطون(۳۴۶-۴۲۷ ق.م) در تعريف تربيت گفته است : تعليم و تربيت عبارت است از كشف استعدادهاي طبيعي و شكوفا ساختن آنها.  ارسطو(۳۲۲-۳۸۴ ق.م) نيز تربيت را مجموعه اي از اعمالي دانسته است كه به وسيله خانواده يا دولت براي ايجاد فضايل اخلاقي و مدني در افراد صورت مي پذيرد دانسته است.  در ميان انديشمندان اسلامي كه در قديم مي زيسته اند،  براي تربيت نيز تعاريفي بيان شده است . فارابي (۲۶۰-۳۳۹ ه.ق) در تعريف تربيت بيان داشته است كه : تعليم و تربيت عبارت است از هدايت فرد به وسيله فيلسوف و حكيم براي عضويت در مدينه فاضله به منظور دستيابي به سعادت و كمال اول در اين دنيا و كمال نهايي در آخرت است.  ابن سينا (۳۷۳ يا ۳۶۳ – ۴۲۸ ه.ق) در تعريف تربيت گفته است : تعليم و تربيت عبارت است از برنامه ريزي و فعاليت محاسبه شده در جهت رشد كودك ، سلامت خانواده و تدبير شئون اجتماعي براي وصول انسان به كمال دنيوي و سعادت جاويدان الهي.  از ميان آراي تربيتي غزالي (۴۵۰-۵۰۵ ه.ق ) نيز مي توان در تعريف تربيت اين را به دست آورد كه او قائل بوده است ، تربيت از نوعي تدبير نفس و باطن از طريق اعتدال بخشي تدريجي به قوا و تمايلات به وسيله معرفت ، رياضت و استمرار براي نيل به انس و قرب الهي به دست آورد. (كاردان و همكاران،1374)

   برخي از تعاريفي كه از سوي دانشمندان مسلمان در عصر حاضر بيان داشته اند عبارت است از:الف) استاد مطهري; در تعريف تربيت اينگونه بيان مي دارد : تربيت عبارت است از پرورش دادن، يعنى استعدادهاى درونى‏اى را كه بالقوّه در يك شى‏ء موجود است به فعليّت درآوردن و پروردن. و لهذا تربيت فقط در مورد جاندارها يعنى گياه و حيوان و انسان صادق است و اگر اين كلمه را در مورد غيرجاندار به كار ببريم مجازاً به كار برده‏ايم، نه اينكه به مفهوم واقعى، آن شى‏ء را پرورش داده‏ايم.( مطهري،1384، ص 551)

پس از پرداخت، لينك دانلود فايل براي شما نشان داده مي شود

پرداخت و دانلود